Slakje in waterdruppel-bubble…?!
Begin oktober ontving ik een foto van Marijke Bloemendaal met daarbij de tekst: “Op een rietblad zit een piepklein slakje in z’n eigen waterdruppel-bubble…?!” Een fraaie foto, maar ik begreep niet goed wat erop te zien is. Het lijkt alsof het slakje is gespietst op de scherpe punt van een blad.
Als ik Marijke vraag om nadere toelichting schrijft ze: “Ik heb deze foto gemaakt omdat ik die waterdruppel zo mooi vond. Echter bij thuiskomst zag ik op mijn IPad dat er een slakje in zat. De foto is gemaakt op 16 september om 7.17 uur. Via de Nieuwkoopseweg ben ik de Balij ingelopen. Daar heb ik gefilmd en foto’s gemaakt. Het was die morgen nevelig.” Meer weet Marijke er niet over te vertellen. Ze vindt het goed als ik haar foto doorstuur naar anderen.
De slakkenliefhebbers die ik heb benaderd zijn het erover eens dat het slakje niet dood is, maar springlevend. Dat is te zien aan de twee uitsteeksels die aan de bovenkant van de ‘druppel’ zichtbaar zijn: een oogsteeltje (rechts) en een taststeeltje. Dode slakjes steken geen steeltjes uit. Het is ook moeilijk voor te stellen hoe een blad een slakje kan spietsen. De puntige scheuten van riet kunnen asfalt doorboren, maar dat kan alleen omdat het asfalt geen kant op kan. Het slakje is waarschijnlijk naar de top van het blad gekropen en daar bevochtigd door de ochtendnevel.
Het lijkt mij een heel jonge huisjesslak. Daar zijn alle slakkenliefhebbers het mee eens, maar de één denkt dat het slakje in een waterdruppel zit die het beeld vertekend. Een ander vermoedt dat er een waterdruppel aan het slakkenhuisje hangt en de derde schrijft: “Inderdaad een slakje maar niet in een waterdruppel. Doordat hij half uit zijn huisje is gekropen schijnt het licht door zijn ‘glasheldere’ schelpwand heen.” De derde visie verklaart mijns inziens het best wat er op de foto te zien is: een glanzend transparant slakje. Doorweekt, maar niet in een druppel.
Uit de positie van de steeltjes blijkt hoe het slakje op het blad zit. Aanvankelijk dacht ik dat het twee oogsteeltjes waren, maar later zag ik dat dit niet klopte. Slakken hebben twee oogsteeltjes die naar boven wijzen en twee taststeeltjes die zich naar de ondergrond richten. Het oogsteeltje zit rechts, dus het slakje heeft zich met zijn voet gehecht aan het blad en het huisje is van boven te zien. Het viel me op dat er een soort witte smurrie tussen de steeltjes zat en rond het lijf van het slakje. Vermoedelijk heeft het slakje een periode van droogte achter de rug. De smurrie is misschien opgedroogd slijm dat door de ochtendnevel begint op te lossen.